O książce: 2009 / Granada i Alhambra, piękne starożytne miasto, „prawdziwy raj Mahometa” i czerwona twierdza na szczycie wzgórza, to na zawsze ze sobą związani. O Granadzie i Alhambrze napisano kroniki historyczne, wiersze i dziesiątki książek, a być może najsłynniejsza z nich została napisana przez amerykańskiego romantyka Washingtona Irvinga. W pstrokatej tkaninie jej niezwykłej narracji, wrażeniach entuzjastycznego, uważnego podróżnika i informacjach zebranych przez dociekliwego historyka skłonnego do romantycznych zadum, sceny z życia codziennego, a wreszcie legendy i opowieści, które poruszyły żywą wyobraźnię pisarki i zostały przekazane przez niego z niesamowitą kunsztem swobodnie się przeplatają. Książka osadzona jest w historii trzymiesięcznego pobytu Irvinga w Alhambrze, od podróży z Sewilli do Granady aż do dnia, w którym służba dyplomatyczna zmusza go do opuszczenia tego „muzułmańskiego Elizjum”, aby ponownie zanurzyć się w „zgiełku nudnego świata».